Νομοθεσία της Ελληνικής Δημοκρατίας
καθώς η ελληνική νομοθεσία είναι σχεδόν απέραντη και με την επιφύλαξη να μην δημιουργήσουμε σύγχυση στους αναγνώστες που δεν είναι νομικοί, θα παραθέσουμε ενδεικτικά μόνο κείμενα, για τα οποία οφείλουμε να προειδοποιήσουμε ότι στη βάση αυτών συνήθως έχει εκδοθεί δαιδαλώδης δευτερογενής νομοθεσία με υπουργικές αποφάσεις, εγκυκλίους, διευκρινιστικές πράξεις και αποφάσεις/ πράξεις διοίκησης, οι οποίες σε μια προσπάθεια να ερμηνεύσουν, να συμπληρώσουν ή να εξειδικεύσουν νόμους και διατάγματα, καταλήγουν αρκετές φορές σε ερμηνείες ιδιαιτέρως διασταλτικές, που σε άλλα δικαιικά συστήματα θα χαρακτηρίζονταν ότι αγγίζουν ή και ξεπερνούν τα όρια της νομιμότητας.
Παράλληλα, ο έλεγχος συνταγματικότητας επί των νόμων που ασκούν τα ελληνικά δικαστήρια με γνώμονα το Ελληνικό Σύνταγμα, τις Διεθνείς συνθήκες και αυτό που συνηθίσαμε να αποκαλούμε Ευρωπαϊκό Δίκαιο, οδηγεί συχνότερα του ευρωπαϊκού επιτρεπτού σε χαρακτηρισμό διατάξεων ή και ολόκληρων κειμένων ως αντισυνταγματικά ή αντίθετα προς τις διεθνείς συνθήκες και συμβάσεις, επομένως μη εφαρμοστέα.
Παράλληλα, ο έλεγχος συνταγματικότητας επί των νόμων που ασκούν τα ελληνικά δικαστήρια με γνώμονα το Ελληνικό Σύνταγμα, τις Διεθνείς συνθήκες και αυτό που συνηθίσαμε να αποκαλούμε Ευρωπαϊκό Δίκαιο, οδηγεί συχνότερα του ευρωπαϊκού επιτρεπτού σε χαρακτηρισμό διατάξεων ή και ολόκληρων κειμένων ως αντισυνταγματικά ή αντίθετα προς τις διεθνείς συνθήκες και συμβάσεις, επομένως μη εφαρμοστέα.